6 نکته برای کتابخوانی بهتر

نکات قبل از مطالعه

قبل از شروع مطالعه هدف خود را برای مطالعه مشخص کنید. برای خود هدف تعیین کنید و به خودتان بگویید که چرا این کتاب را می خواهید شروع کنید. هدف شما می تواند یادگیری باشد. شما می خواهید درباره یک موضوع اطلاعاتی به دست آورید یا به حل شدن یک مشکل در زندگیان کمک کنید.

همچین، گاهی اوقات صرفا برای این کتاب را مطالعه می کنید تا در امتحانتان قبول شوید. گاهی وقت ها نیز برای لذت بردن از کتاب و غرق شدن در دنیای آن دست به مطالعه می زنید.

با کتاب ها می توان پا فراتر از این جهان گذاشت و به آینده یا گذشته سفر کرد یا پای به دنیای گذاشت که سرتاسر شگفتی و سرگرمی است. کتاب خواند یکی از بهترین روش های دست یابی به آرامش است.

1. کتاب را به آرامی اسکن کنید

قبل از اینکه شروع به خواندن صفحه اول کتاب کنم، سی دقیقه برای پرسیدن سؤالات ساختاری گسترده سرمایه گذاری می کنم. آدلر در کتاب معروف خود در مورد خواندن می نویسد: “هر کتابی یک اسکلت بین جلدهایش پنهان است.” من سعی می کنم برای آن ساختار اسکلتی اشعه ایکس کنم.

ابتدا فهرست مطالب را مطالعه می کنم و متوجه می شوم که چگونه فصل ها بر روی یکدیگر ساخته می شوند. دوم اینکه کتاب و سرفصل های آن را اسکن می کنم. سوم، خلاصه فصل و حتی فصل پایانی را خواندم. هر چیزی که شبیه یک خلاصه مختصر به نظر می رسد ابتدا خوانده می شود. (اعتراف: من معمولاً صفحه آخر را قبل از صفحه اول می خوانم.) تنها در این صورت است که آماده شروع خواندن مقدمه هستم.

2. یک استراتژی خواندن را تعیین کنید

بعد از اسکن ساختاری اصلی یک کتاب و فهمیدن نکات اصلی آن تعیین کنید که چگونه می خواهید آن را بخوانید. برای خواندن کتاب ها روش های مختلفی وجود دارد برای همین کتاب های مختلف را باید به روش های مختلف مطالعه کرد. فرانسیس بیکن معروف می‌نویسد: «برخی کتاب‌ها را باید چشید، برخی را باید بلعید، و برخی را باید جوید و هضم کرد. منظور او از این حرف این است که بعضی کتاب ها را باید فقط به صورت جزئی خواند و ارزش عمیق شدن  را ندارند در حالی که برخی از کتاب ها را باید آنچان دقیق خواند و درک کرد که گویی در آن زندگی می کنید. برخی کتاب ها وجود دارد که ارزش خواندن ندارند و اما بعضی دیگر از کتاب ها را باید هر روز خواند.

پس از بررسی آهسته کتاب، چهار گزینه دارم:

آن را مانند استیک بجوید و هضم کنید. این رویکرد می گوید: «بله، به نظر می رسد این کتاب عالی است که به سؤالاتی که من پرسیده ام پاسخ می دهد. می‌خواهم کتاب را با دقت و عمد، از روی جلد بخوانم.»

آن را مانند میلک شیک قورت دهید: «بله، به نظر می رسد این کتاب مفیدی باشد که به سؤالات من پاسخ می دهد. من می خواهم کل کتاب را بخوانم، اما سریع. من نمی‌خواهم وقت زیادی روی این کتاب بگذارم.»

آن را مانند یک بشقاب پنیر نمونه کنید: «بله و نه. به نظر می رسد بخش هایی از کتاب با سوالات من ارتباطی ندارد. بخش‌های دیگر مرتبط هستند.» خواندن تنها بخش هایی از یک کتاب یا فصل های خاص هیچ اشکالی ندارد. با این کار مطالعه کتاب خود را متمرکز نگه می دارید و این تمرکز می تواند شما را از از دست دادن علاقه محافظت کند. مهمتر از همه، این انتخاب شما را از این افسانه رایج محافظت می کند که کتاب ها را همیشه باید از جلد به جلد خواند. اینطور نیست. برخی از کتاب های عالی در کتابخانه من به دلیل یک یا دو فصل وجود دارد.

3. از سوالات عبور کنید

فرض کنید گزینه دو را انتخاب کرده اید، تا کتاب را با سرعتی سریع ببلعید. من معمولاً کتاب های غیرداستانی را اینگونه می خوانم. اکنون که یک ایده کلی در مورد ساختار کتاب دارم، وقت آن است که بخوانم. من خواندن فصل 1 را شروع می کنم و با سرعت خواندن ادامه می دهم. اگر چیزی گیج کننده است یا برای من منطقی نیست، علامت کوچکی می گذارم و به خواندن ادامه می دهم.

در حاشیه کتاب هر چیزی را که در ابتدا با آن مخالفم یا سؤال می کنم علامت گذاری می کنم. در پایان فصل به بخش های مشخص شده برمی گردم. اغلب، زمانی که تا پایان فصل خوانده‌ام، بسیاری از آن سؤالات اولیه توسط نویسنده پاسخ داده شده است. می توانم با توقف نکردن هر بار که سوالی دارم در زمان صرفه جویی کنم.

4. به پیشرفت یک فصل توجه کنید

در حین مطالعه، به سرفصل‌های بخش و شاخص‌های ساختاری مانند «اول»، «دوم» و «بالاخره» دقت کنید. این ساختار داخلی مهم و قابل توجه است. اگر این عناوین با عناوین واضح مشخص نشده‌اند، ممکن است بخواهید با خط‌کشی یا دایره کردن آن‌ها در حین خواندن، آنها را واضح نشان دهید. به خصوص در کتاب های قدیمی و کتاب هایی که فاقد سرفصل های بخش هستند، به شاخص های ساختاری در حاشیه اشاره می کنم. این شاخص‌ها مانند تابلوهای خیابانی هستند که من را از طریق توسعه یک نقطه در یک فصل توسط نویسنده راهنمایی می‌کنند. من آن نشانگرها را روشن می کنم.

5. پایان نامه را کشف کنید

هر کتاب غیرداستانی دارای یک اسکلت است زیرا از یک پایان نامه اصلی ساخته شده است، جمله ای برای خلاصه کردن نکته اصلی نویسنده. هر فصل باید یک بیانیه پایان نامه نیز داشته باشد. گاهی اوقات پایان نامه به راحتی قابل مشاهده است.

برای مثال، در بیوگرافی جدیدی که داشتم می خواندم، نویسنده در مقدمه می پرسد: «چرا زندگی نامه دیگری درباره این شخص وجود دارد؟» پایان نامه او در همان پاراگراف واحد گنجانده شده است. گاهی اوقات پیدا کردن آن به این راحتی نیست. اگر می توانید پایان نامه کتاب را پیدا کنید، زیر آن خط بکشید یا در حاشیه آن علامت بزنید. اگر تز یک فصل را کشف کردید، آن را دایره بکشید و از جایی که آن را پیدا کرده اید یادداشت کنید. بیانیه پایان نامه را در خط مقدم ذهن خود نگه دارید و مراقب باشید که نویسنده چگونه از آن حمایت و دفاع می کند.

6. بدانی چه زمانی باید ترک کنید

اگر یک کتاب را خواندید و از آن خوشتان نیامد باید آن را کنار بگذارید. نباید صبر کنید تا کتاب تمام شود تا آن را ارزیابی کنید. برخی کتاب ها در همان چند خط اول به مما می فهماند که ارزش خواندن دارندیا خیر. سوالی که اکنمون مطرح می شود این است که از کجا بفهمیم که بعد از خواندن چند صفحه از یک کتاب باید آن را کنار بگذاریم.

این جا است که قانون صد صفحه منهای سن شما به میان می آید. این قانون می گوید که اگر می خواهید یک کتاب را ارزیابی کنید و نمی دانید چند صفحه باید بخوانید تا متوجه شوید ارزشمند است یا خیر از صدصفحه ابتدای آن سن خود را کم کنید. برای مثال اگر 20 ساله هستید باید 80 صفحه بخوانید و بعد تصمیم بگیرد و اگر 50 ساله هستید 50 صفحه به کتاب فرصت دهید تا خود را معرفی کند.  هر چه سال‌ها بیشتر باشد، تجربه خواندن بیشتر باشد، زمان کمتری برای بستن و گذاشتن کتاب در قفسه نیاز دارید. و به این معناست که وقتی صد ساله شدی، آزاد هستی که یک کتاب را از روی جلدش قضاوت کنی.

اغلب خوانندگان از خواندن دست نمی کشند زیرا «اجازه» توقف ندارند. شما اجازه دارید. تنها کتابی که باید به طور کامل بخوانید کتاب مقدس است. تمام کتاب های دیگر باید ارزش خود را در طول مسیر ثابت کنند. اجازه ندهید کتاب های ناتمام در کوهی از احساس گناه انباشته شوند. با کتاب صبر نشان دهید، اما در صورت لزوم روابط را قطع کنید و ادامه دهید.