موارد استفاده از قرص متوهگزال
قرص متوهگزال یک دارویی است که برای کنترل فشار خون، درد قفسه سینه، تپش قلب و میگرن استفاده می‌شود. این دارو به دسته بتابلاکرها تعلق دارد و با کاهش نیاز قلب به خون و اکسیژن و باز کردن رگ‌های خون عمل می‌کند. این دارو تنها با نسخه پزشک قابل تهیه است و عوارض جانبی مانند افسردگی، گیجی، خستگی، سردرد و بی‌خوابی دارد. این دارو را نباید با بعضی داروهای دیگر مثل داروهای ضد هیپرتانسیون، دیورتیک‌ها، باربیتورات‌ها، بنزودیاسپین‌ها، داروهای قلبی و فشار خون همزمان مصرف کرد.
مقدار و نحوه مصرف قرص متوهگزال باید توسط پزشک تعیین شود. میزان مصرف آن معمولا دو بار در روز است و بهتر است این دارو در زمان‌های یکسان مصرف شود. این دارو باید با معده خالی مصرف شود. دوز معمولی متوهگزال برای بزرگسالان 100-200 میلی گرم در روز به صورت تک دوز در صبح یا در دوزهای تقسیم شده و منقسم در صبح و عصر می باشد. حداکثر دوز برای بیماران بزرگسال متوهگزال 450 میلی گرم در روز می باشد.
علائم مناسب بودن قرص متوهگزال ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد. به طور کلی، اگر این دارو باعث کاهش فشار خون، درد قفسه سینه، تپش قلب و میگرن شما شود و عوارض جانبی خفیف یا قابل تحملی داشته باشد، می‌توانید از مناسب بودن آن اطمینان حاصل کنید. برای این منظور، شما باید سطح فشار خون خود را به طور منظم پیگیری و آن را یادداشت کنید. همچنین باید با پزشک خود در ارتباط باشید و نتایج و علائم خود را با او در میان بگذارید. اگر تغییرات مثبتی در وضعیت شما مشاهده نمی‌کنید یا علائم جدیدی بروز می‌کند، با پزشک خود صحبت کنید.
علائم نامناسب بودن قرص متوهگزال ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد. به طور کلی، اگر این دارو باعث افزایش فشار خون، درد قفسه سینه، تپش قلب و میگرن شما شود و عوارض جانبی شدید یا ناقابل تحملی داشته باشد، می‌توانید از نامناسب بودن آن اطمینان حاصل کنید. برخی از عوارض جانبی شدید متوهگزال عبارتند از:
- تورم صورت، گلو، لب‌ها، زبان یا حلق
- خارش، طپش قلب، سرگیجه یا مشکل در تنفس
- احساس ضعف، سردی دست‌ها و پاها یا رنگ پریدگی انگشتان
- بروز علائم مشابه آنفولانزا به همراه خستگی یا کمبود انرژی
- اختلالات تنفسی، درد قفسه سینه یا بلوک قلبی
- بروز افکار غیرعادی، توهم، کابوس یا تغییرات شخصیتی
- خونریزی یا کبودی غیرعادی در بدن
- التهاب چشم، مفاصل یا پوست
تداخل دارویی
تداخل دارویی متوهگزال با دیگر داروها ممکن است باعث کاهش یا افزایش اثر دارو، عوارض جانبی شدید یا خطرناک شود. برخی از داروهایی که ممکن است با متوهگزال تداخل دارویی داشته باشند عبارتند از:
- داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، هپارین، کلوپیدوگرل و آسپرین. این تداخل ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.
- داروهای ضد قند خون مانند انسولین، گلیپیزاید، گلیمپیرید و متفورمین. این تداخل ممکن است باعث کاهش بیش از حد قند خون شود.
- داروهای ضد آریتمی مانند آمیودارون، دیسوپیرامید، فلکائینید و پروپافنون. این تداخل ممکن است باعث کاهش ضربان قلب، بلوک قلبی یا آریتمی شود.
- داروهای ضد فشار خون مانند کلونیدین، هیدرالازین، وراپامیل و دیلتیازم. این تداخل ممکن است باعث کاهش شدید فشار خون شود.
- داروهای ضد رد پیوند مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس. این تداخل ممکن است باعث افزایش سطح دارو در خون و عوارض جانبی شود.
- آستم‌زاها مانند سالبوتامول، تربوتالین و تئوفیلین. این تداخل ممکن است باعث کاهش اثر آستم‌زاها شود.
- آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین و روکسیترومایسین. این تداخل ممکن است باعث افزایش سطح متوهگزال در خون و عوارض جانبی شود.
برای جلوگیری از تداخل دارویی، باید همه داروهای خود را به پزشک یا داروساز خود بگوئید و قبل از شروع یا قطع هر دارو، نظر پزشک را بپرسید.
برای کاهش تاثیرات منفی تداخلات دارویی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- همه داروهای خود را به پزشک یا داروساز خود بگوئید، از جمله داروهای بدون نسخه، مکمل‌ها، گیاهان دارویی و محصولات طب سنتی.
- برچسب دارو یا بروشور اطلاعاتی دارو را بررسی کنید و هشدارها، محدودیت‌ها و راهنمای مصرف را دنبال کنید.
- نظر پزشک را قبل از شروع یا قطع هر دارو بپرسید و در صورت بروز هر گونه علامت یا عارضه جانبی، به او اطلاع دهید.
- داروهای خود را در زمان و مقدار تعیین شده توسط پزشک مصرف کنید و از افزایش یا کاهش دوز بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.
- داروهای خود را در جای خشک، خنک و تاریک نگهداری کنید و از مصرف داروهای منقضی شده یا آسیب دیده خودداری کنید.
پرهیز غذایی با این دارو
برخی از غذاها یا نوشیدنی‌هایی که نباید با متوهگزال مصرف کنید عبارتند از:
- آب گریپ فروت یا آب انار: این نوشیدنی‌ها ممکن است باعث افزایش سطح متوهگزال در خون و عوارض جانبی شود. بهتر است از مصرف آنها خودداری کنید یا حداقل ۴ ساعت فاصله بگذارید بین مصرف دارو و آب گریپ فروت یا آب انار.
- الکل: مصرف الکل ممکن است باعث کاهش اثر دارو شود و همچنین خطر خونریزی، کاهش فشار خون، آریتمی و بلوک قلبی را افزایش دهد. بهتر است از مصرف الکل در هنگام مصرف دارو پرهیز کنید یا حداقل مقدار کم و محدود الکل بنوشید.
- سبزیجات نشاسته‌ای مانند ذرت، نخود سبز، سیب زمینی و برنج: این سبزیجات حاوی مقدار زیادی کربوهیدرات هستند و ممکن است باعث افزایش تری گلیسیرید خون شود. بهتر است از مصرف زیاد آنها خودداری کنید و به جای آنها سبزیجات غیر نشاسته‌ای مانند کلم، اسفناج و قارچ استفاده کنید.
- مصرف زیاد میوه یا میوه‌های خشک: مصرف بالای فروکتوز (قند موجود در میوه) ممکن است باعث افزایش تری گلیسیرید خون شود. بهتر است تعداد و اندازه مصرف میوه را به دو تا سه سروینگ در روز محدود کنید. همچنین، از مصرف زیاد میوه‌های خشک پرهیز کنید چون حاوی فروکتوز بالاتر هستند.
- قهوه یا چای شیرین، آبمیوه، شیرین‌جات، نوشابه، آبجو، شراب و سایر نوشیدنی‌های حاوی قند: این نوشیدنی‌ها و خوراک های حاوی قند می توانند باعث افزایش تری گلیسیرید خون شود. بهتر است از مصرف آنها خودداری کنید یا حداقل مقدار کم و محدودی از آنها بنوشید.
کاربردی بود . عوارض جدی هم داره ؟
این دارو محدودیت سنی هم داره ؟